Bezienswaardigheden


Mangrove
De Mangrove bossen zijn wereldwijde bedreigde eco-systemen waar nog zeer weinig over geweten is. De Mangrove van Lac Bay is een van de best bewaarde mangrove’s in de caribiën er zijn 3 soorten mangrove-bomen te vinden in deze kristalheldere wateren.


Washington Slagbaai National Park
Het Washington Slagbaai National Park (WSNP) is ruim 6.000 ha groot en beslaat de gehele noordkop van Bonaire. Met de auto, mountainbike of te voet is het mogelijk kennis te maken met de geologische, natuurlijke en cultureel-historische bezienswaardigheden die het fraaie park te bieden heeft.
Het bergachtige terrein met haar cactuswouden, aloëvelden, rotsformaties, zoutmeren, kalksteengrotten, zandduinen, blowholes en afbrokkelende kalkterrassen biedt onderdak aan tal van bijzondere planten en dieren.
 

 

Grotten

Voor liefhebbers van grotten zijn er op Bonaire mogelijkheden. Er is namelijk vier grotten onder begeleiding van gidsen te bezoeken, dit om de dieren die er leven (vleermuizen, etcetera) zoveel mogelijk rust te gunnen en te beschermen. Er zijn zowel droge als natte grotten op het Caribische eiland te verkennen. In de natte grotten kan zelfs gezwommen of gesnorkeld worden.


Flamingo’s

Bonaire is één van de weinige broedplaatsen van roze flamingo's ter wereld. In het verleden is de populatie drastisch afgenomen als gevolg van motorboten, vliegtuigen eierenverzamelaars en de vogeljacht: Slechts 1500 flamingo's bleven er uiteindelijk over.
Mede dankzij inspanningen van Akzo Nobel, heeft dit bedrijf alles in het werk gesteld om deze schitterende vogels te behouden, te beschermen en de populatie te vergroten. Er werd een speciaal reservaat opgezet en met medewerking van milieudeskundigen en ornithologen (vogelkenners), werden de installaties voor de zoutindustrie gebouwd. Dit bleek een groot succes te zijn: de flamingo's kwamen terug en de populatie groeide. Doordat de flamingo's zeer schuw zijn, is het niet mogelijk dicht bij de flamingo's te komen.

Zoutpannen / Pekelmeer

Zout is een natuurproduct dat in het zuiden op Bonaire wordt gewonnen. Reeds in de tijd van de eerste Nederlanders werd het zout door slaven gewonnen. Deze slaven dienden het zout uit de zoutpannen te scheppen en naar de schepen te brengen. Hierbij werd het zout naar één van de vier obelisken gebracht, waarna het met kleine bootjes werd overgevaren naar de schepen van de West-Indische Compagnie. Deze brachten het zout naar Europa. Op twee plaatsen langs het Pekelmeer zijn een aantal slavenhuisjes te zien. Doordeweeks sliepen de slaven in deze huisjes en in het weekend gingen ze lopend naar hun familie in Rincón, een tocht van 7 uur. In het Manganzina di Rei ('Pakhuis van de koning') in Rincon konden ze voedsel kopen.
Op een aantal plaatsen op Bonaire zijn er natuurlijke zoutpannen (saliña's) te zien. Door de wind wordt er zeewater op land geslagen en blijft hier achter. De warmte van de zon zorgt er voor dat het water verdampt en er zout achterblijft. Dit principe wordt sinds lange tijd in het Pekelmeer toegepast. Grote bassins worden gevuld met een laagje zeewater. Door de zon wordt telkens een hoeveelheid zeewater verdampt.
 

Lac Cai

Cai vormt het noordelijke puntje van de inham van Lac Bay. Het strand van Cai is bijzonder mooi en is als recreatiegebied zeer populair bij zowel toeristen als Bonairianen. Cai is via een smalle toegangsweg te bereiken. Cai is verder ook een populaire ontmoetingsplek voor de lokale Bonairiaanse bevolking. Iedere zondag verzamelen zich bij het strand van Cai hele families die zich vermaken met plaatselijke muziek, dans, bier, rum en lekkere hapjes. Cai wordt opgesierd door enorme bergen van lege karkoschelpen. Op de bodem van de lagune leeft namelijk de karko, oftewel de grote kroonslak. Het is een grote eetbare slakkensoort met een gemiddelde lengte van 30 cm, die vroeger veel bejaagd werd.